TW – myśli samobójcze

Zgodnie z zapowiedzią temat – jak pytać o myśli samobójcze i co robić a czego nie robić w kontakcie z osobą doświadczającą takiego kryzysu

Postaraj się zachować spokój pytając.
Pytamy np. tak:
0. zapewniamy o chęci pomocy i otwartości
1.
Czy czujesz się tak źle, że rozważałxś odebranie sobie życia?
Czy w przeciągu ostatnich tygodni zdarzyło się, że myślałxś o śmierci?
(jeśli otrzymamy potwierdzenie pytamy dalej)
2.
Czy planowałxś w jaki sposób chcesz odebrać sobie życie?
Czy podjęłxś już kroki w celu zrealizowania takiego planu?
(jeśli otrzymamy potwierdzenie pytamy dalej o decyzję/intencję)
3.
Na ile jest prawdopodobne, że podejmiesz takie działania?
Co musiałoby się stać, że zdecydowałxbyś się podjąć taką próbę?

Czego unikać:
■ Nie pouczaj, nie obwiniaj, nie praw kazań
■ Nie krytykuj wyborów
■ Nie dyskutuj argumentów za i przeciw
■ Nie daj się zwieść zapewnieniom, że kryzys minął
■ Nie zaprzeczaj samobójczym pomysłom
■ Nie prowokuj
■ Nie pozostawiaj osoby samej bez opieki i kontaktu
■ Nie reaguj zbyt silnie
■ Nie podnoś nigdy żadnych walorów samobójstwa
■ Postaraj się nie kończyć spotkania przed uzyskaniem jakiegoś pozytywnego zobowiązania lub zapewnij przejęcie rozmowy przez inną osobę

Co robić?
Stopień 1 (wg poziomów pytań)
Przekazujesz kontakt do konkretnex terapeutx/przychodni. Zachęcasz zdecydowanie do konsultacji. Sprawdzasz czy osoba się umówiła, a potem – czy zrealizowała wizytę.

Stopień 2
Starasz się uzyskać kontrakt na życie (tekst w grafice). Umawiasz osobę na spotkanie z interwentem kryzysowym (nawet w trakcie trwania spotkania – przydatne kontakty w komentarzu) + sprawdzasz czy wizyta się odbyła.

Stopień 3
Starasz się uzyskać kontrakt na życie. Dzwonisz na pogotowie lub do lekarza dyżurnego najbliższego szpitala psychiatrycznego. Dążysz do przekazania osoby w opiekę specjalistów.

Stopień 4
Sytuacja, w której ktoś w Twojej obecności próbuje się zabić lub wychodzi z taką komunikowaną (różnie) intencją. Masz prawo użyć środków przymusu bezpośredniego. Dzwonisz na 112.
Jeśli obecność jest wirtualna – udostępniasz służbom adres IP lub nr telefonu do namierzenia.

Pamiętaj – większość osób CHCE być powstrzymana – chcą zakończyć subiektywne cierpienie, a nie życie.

Jeśli jesteś osobą w kryzysie – PROŚ o POMOC.
Zasługujesz na nią.
Jesteś wystarczającx!